ซีรีส์อินเดีย แผนรักลวงใจ EP.122 (IPKKND) อ่านเรื่องแปล แผนรักลวงใจ ครบทุกตอน
แผนรักลวงใจ EP.122 (IPKKND)
เรื่องย่อ แผนรักลวงใจ EP.122 พาร์ทที่ 2
อาร์นาฟโทษตัวเองว่าเขาปกป้องอันจาลีไม่ได้ ทั้งๆที่เขาสัญญากับอันจาลีไว้แล้ว ชยามทรยศกับอันจาลี เหมือนที่พ่อของเขาทรยศต่อแม่ของเขา ตอนนี้อันจาลีต้องเสียทั้งแม่ สามี และลูก เขาไม่กล้าสู้หน้าอันจาลี เขาไม่รู้จะพูดกับอันจาลีว่ายังไง คูชิกอดปลอบใจ และช่วยเช็ดน้ำตาให้อาร์นาฟ คูชิบอกว่าเขาไม่ได้ล้มเหลว เขาทำทุกอย่างเพื่อให้อันจาลีมีความสุข แต่มีบางครั้งที่เราไม่สามารถควบคุมสิ่งต่างๆได้ สิ่งที่เกิดขึ้นกับพ่อแม่ของเขา และสิ่งที่เกิดขึ้นกับอันลาลี เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ แต่เขาสามารถอยู่กับอันจาลีในช่วงเวลาที่ไม่ดีนี้ได้
อาร์นาฟบอกว่าเขาทำไม่ได้ คูชิบอกว่าตอนนี้อันจาลีต้องการเขามากที่สุด แต่อาร์นาฟไม่มั่นใจ บอกว่าเขาไม่สามารถเห็นอันจาลีในสภาพนี้ได้ เขาจะบอกอะไรกับอันจาลี? เขาทำไม่ได้ คูชิรู้ว่าอาร์นาฟเป็นคนที่แสดงความรู้สึกแบบนี้ไม่เป็น เธอต้องทำให้เขามั่นใจ คูชิกุมมืออาร์นาฟไว้ด้วยมือทั้งสองข้างของเธอ เธอสัญญากับเขาว่า สิ่งที่เขาต้องการจะพูดกับอันจาลี จะออกมาโดยอัตโนมัติ เธอมั่นใจ คูชิกล้าให้คำสัญญา เพราะเธอรู้ว่าอาราฟรักอันจาลีมากแค่ไหน อาร์นาฟจะไปพบอันจาลี
.
ชยามมาที่โรงพยาบาลแล้วเขาก็ไปที่ห้องของอันจาลี คุณย่านั่งอยู่ข้างๆอันจาลี ทั้งสองคนดีใจเมื่อได้เห็นชยาม อันจาลีพยายามที่จะบอกชยามว่าพวกเขาสูญเสียลูกไปแล้ว ชยามแกล้งทำเป็นโกรธ และต่อว่าอันจาลีที่ปล่อยให้เรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร? ทำไมเธอไม่ระวัง อันจาลีต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ เธอทำแบบนี้ได้ยังไง ชยามเล่นละครตบตาคุณย่าและอันจาลี เขาทำเป็นร้องไห้สะอึกสะอื้นเหมือนจะขาดใจ
.
อันจาลีกอดปลอบใจชยาม ชยามร้องไห้ฟูมฟาย ตอนนี้เขาจะหาลูกสาวของเขาได้ที่ไหน เขาบอกอันจาลีให้เอาลูกสาวของเขากลับคืนมา อันจาลีขอโทษชยาม และบอกว่าเธอไม่รู้ว่าเรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร ชยามพูดขึ้นมาว่า ถ้าเขาอยู่กับเธอ เขาจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้เกิดขึ้น ทั้งหมดเป็นความผิดของเขา เขาไม่ควรปล่อยให้เธออยู่คนเดียว เขาไม่สามารถเห็นอันจาลีเศร้าแบบนี้ ชยามกอดอันจาลีใบหน้าเขายิ้มอย่างดีใจ แต่ปากเขาพูดว่า เขาไม่อยากรับรู้เลยว่าเขาต้องสูญเสียลูกไปแล้ว
.
คุณย่าพูดปลอบใจชยาม และบอกให้เขาพยายามควบคุมอารมณ์ ชยามดราม่าหนักกว่าเดิม บอกว่าเขาซื้อกำไลข้อเท้าสำหรับลูกสาวของเขา แต่ตอนนี้จะไม่ใครได้ใส่มัน อันจาลีสะเทือนใจจนอาการเริ่มแย่ลง ชยามบอกคุณย่าว่าเขาจะไปตามหมอ พอชยามหันหลังให้คุณย่าและอันจาลี สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มของปิศาจ
.
อาร์นาฟและคูชิเดินมาถึงหน้าห้อง คูชิบอกอาร์นาฟว่า เขาและเธอจะช่วยกันดูแลอันจาลี ทันทีที่ชยามเปิดประตูออกมา เขาและอาร์นาฟเผชิญหน้ากัน อาร์นาฟและคูชิตกใจมากเมื่อเห็นเขาอยู่ที่นั่น อาร์นาฟโกรธจัด และถามชยามว่าเขากล้าดียังไง? คูชิพยายามทำให้อาร์นาฟเย็นลง แต่อาร์นาฟไม่หยุด เขาจับคอเสื้อแล้วลากชยามออกไปจากห้อง ชยามขอโทษอาร์นาฟ และขอร้องให้ยกโทษให้เขา ชยามบอกว่าเขาเพิ่งมา เพราะเขาไม่สามารถห้ามตัวเองได้เมื่อได้ยินเรื่องทั้งหมดนี้
อาร์นาฟถามว่าใครอนุญาตให้เขามาที่นี่? ชยามพูดว่า ลืมไปแล้วหรือว่าอันจาลีเป็นภรรยาของเขา และนั่นคือลูกของเขา อาร์นาฟปล่อยคอเสื้อ ชยามร้องไห้บอกว่าไม่ใช่แค่พี่สาวของอาร์นาฟที่สูญเสียลูก เขาก็เสียลูกไปเหมือนกัน เพราะเขาเป็นพ่อ แต่อาร์นาฟไม่เชื่อ เขาตบหน้าชยาม และบอกว่าชยามไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น คุณย่าเดินมาถึง และบอกให้อาร์นาฟหยุด คุณย่าพูดว่า ชยามเป็นสามีของอันจาลี เขามีสิทธิ์จะมาที่นี่ อาร์นาฟโต้ว่าเขาไม่มีสิทธิ์ ที่อันจาลีอยู่ในสภาพนี้ก็เพราะเขา
.
อาร์นาฟคว้าคอเสื้อของชยามอีกครั้ง และพูดว่าถ้าเขาอยู่ที่นี่อีกสักนาที เขาจะ .. ชยามถามว่าจะทำอะไร? จะต่อยเขาอย่างนั้นหรือ? ชยามเรียกคะแนนสงสารจากคุณย่า เขาบอกอาร์นาฟให้ต่อยเลย เพราะตอนนี้เขาเหมือนตายไปแล้ว อาร์นาฟไม่รู้ถึงความเจ็บปวดของการเสียลูก ตอนนี้เขารู้แล้ว และเขาจะไม่ยอมจากอันจาลีไปไหนอีก อาร์นาฟโกรธเขากำมือจะชกหน้าชยาม แต่คุณย่าตะโกนบอกให้หยุด
.
อาร์นาฟบอกชยามว่า อย่ากล้าแม้แต่จะเอ่ยชื่ออันจาลี และเขาจะไม่ยอมให้ชยามอยู่กับอันจาลี เขาบอกชยามให้ออกไป และอย่ากลับมาที่นี่อีก ชยามยืนยันว่าเขาจะไม่ไปไหน อาร์นาฟโกรธจัด เขาต่อยชยามที่แบบไม่ยั้ง จนเลือดไหลออกมาจากมุมปาก (7-10 ครั้ง)
.
คูชิกับคุณย่าตกใจมาก และพยายามห้ามอาร์นาฟ คุณย่าบอกอาร์นาฟว่า เขาทำแบบนี้กับชยามไม่ได้ อันจาลีต้องการชยามมากที่สุด อาร์นาฟอาจจะไม่เห็นแบบที่เธอเห็น ชยามรักอันจาลีมาก พวกเราควรเรียกชยามให้กลับมา อาร์นาฟบอกว่าอันจาลีไม่ควรต้องการผู้ชายแบบนี้ ตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่ ผู้ชายคนนี้จะไม่ได้ก้าวเข้ามาในบ้านของเขา
.
ชยามทำท่าจะเดินออกไป คุณย่าเรียกเขาไว้ เขาทำเป็นฝากฝังคุณย่าให้ช่วยดูแลอันจาลี เขาต้องไปแล้ว ชยามเดินออกไป แล้วพูดกับตัวเองว่า เขาไปแล้ว เพราะคุณย่าไม่สามารถช่วยให้เขากลับไปบ้านหลังนั้นได้ แต่ไม่มีใครสามารถหยุดเขาได้ นี่เป็นแค่ก้าวแรกและเขาก็บรรลุเป้าหมายที่วางเอาไว้ ไม่ว่าอาร์นาฟจะพยายามหยุดยั้งเขามากแค่ไหน เขาชอบความท้าทายทุกอย่าง ไม่ว่าอาร์นาฟจะต้องการหรือไม่ก็ตาม สุดท้ายแล้วเขาจะกลับเข้าไปในบ้านไรซาด้า
.
คุณย่าบอกอาร์นาฟว่าอย่างพึ่งรีบตัดสินใจ แต่อาร์นาฟไม่ฟัง และเดินเข้าไปในห้องของอันจาลี เขาบอกหมอว่า เขาต้องการพาอันจาลีกลับบ้าน หมอบอกว่าอันจาลีอ่อนแอมาก อาร์นาฟบอกว่าแต่การรักษาทั้งหมดนี้สามารถทำได้ที่บ้าน คุณหมอยอมให้อันจาลีกลับบ้านตามที่อาร์นาฟต้องการ โดยมีพยาบาลตามไปดูแลอย่างใกล้ชิด คุณย่าถามอาร์นาฟ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา? เขาไม่เห็นหรือว่า อันจาลีอ่อนแออย่างไร? อาร์นาฟพูดแค่ว่าเขาต้องการให้อันจาลีกลับบ้าน
.
ที่บ้านไรซาด้า อากาซพยายามทำให้นานิยอมกินอะไรบ้าง นานิเศร้าและปฏิเสธ นันคิชอร์พยายามชวนมาโนราม่าคุย แต่เธอกำลังเศร้าเหมือนกัน อาร์นาฟและคูชิและคุณย่า พาอันจาลีนั่งรถเข็นกลับมา นานิถามว่าทำไมเขารีบพาอันจาลีกลับบ้าน เพราะเธอดูอ่อนแอมาก คุณย่าบอกว่าอาร์นาฟไม่เคยฟังใคร อันจาลีอยู่ในสภาพที่ต้องการหมอ แต่อาร์นาฟคิดว่าอันจาลีควรจะอยู่ที่บ้าน อาร์นาฟบอกคุณย่าให้หยุด และบอกคูชิให้ช่วยเขาพาอันจาลีขึ้นไปที่ห้อง
.
อาร์นาฟและคูชิพาอันจาลีไปนอนบนเตียงของเธอ มาโนราม่าถามอาร์นาฟว่าเกิดอะไรขึ้นในโรงพยาบาลที่ทำให้เขาพาอันจาลีกลับบ้าน อาร์นาฟไม่ตอบ พยาบาลบอกให้ทุกคนออกไป และปล่อยให้อันจาลีพักผ่อน ทุกคนออกไปจากห้อง
.
ทันทีที่ทุกคนออกมา อาร์นาฟพูดว่า เขาต้องการจะให้ทุกคนในบ้านเข้าใจอย่างชัดเจนว่า ไม่ว่าใครก็ตาม อาร์นาฟมองหน้าคุณย่าและพูดย้ำ ไม่ว่าใครก็ตาม ห้ามพูดเรื่องที่จะนำชยามกลับมาอยู่ในบ้านหลังนี้อีก อย่าให้เขาได้ยินเรื่องนี้อีก อาร์นาฟเดินออกไป เขากลับไปหาอันจาลีที่ห้อง และนั่งอยู่ข้างๆเธอ อาร์นาฟจับมืออันจาลี เขาคิดถึงอันจาลีที่เคยมีความสุขเพราะลูกของเธอ
