ซีรีส์ แผนรักลวงใจ ตอนที่ 34 (IPKKND) อ่านเรื่องแปล แผนรักลวงใจ EP.34
แผนรักลวงใจ ตอนที่ 34 (IPKKND)
เรื่องย่อ แผนรักลวงใจ EP.34
ในคืนวันดิวาลี ที่บ้านไรซาด้าก็กำลังเตรียมทำพิธีกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา ลาวันยามาช่วยอันจาลีตกแต่งรังโกลีด้วยตะเกียงดิยา อันจาลีเห็นลาวันยาใส่ส่าหรีสีฟ้า ก็รู้ว่าตัวเองสลับกล่องของขวัญ ความจริงส่าหรีสีฟ้าควรเป็นของคูชิ ของลาวันยาเป็นสีแดง มาโนราม่าพูดเรื่องความเชื่อ แต่ลาวันยาบอกว่าไม่เป็นไร ลาวันยาเดินไปหยิบตะเกียงดิยามาเพิ่มแล้วทำดิยาร่วงจากถาด อาร์นาฟรับไว้ได้ทัน อาร์นาฟหยิบดิยาบนโต๊ะขึ้นมาดู นึกถึงตอนตัวเองที่ช่วยเอาฝุ่นออกจากตาให้คูชิ
ทีบ้านคุปตากำลังทำพิธีไหว้ คูชิใส่ส่าหรีสีแดงที่อันจาลีให้เป็นของขวัญ ส่วนชาชินั่งอยู่บนรถเข็นที่ชยามซื้อให้ ปายัลกับคูชิช่วยกันจับมือชาชิให้จับถาดบูชา คูชิขอพรให้ชาชิหายเร็วๆ ชาชิน้ำตาไหล หลังทำพิธีเสร็จ คูชิเอาขนมหวานที่เตรียมไว้ให้คนที่บ้านบ้านไรซาด้ามาใส่ถุง ปายัลถามคูชิว่าทำไมต้องไปงานที่นั่น คูชิบอกว่าตัวเองต้องเอาขนมหวานไปทุกคน เพราะคนที่บ้านโน้นดีกับเธอมาก โดยเฉพาะอันจาลี ที่บ้านไรซาด้าก็กำลังทำพิธีบูชา ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข อันจาลีจับถาดบูชายกขึ้นไหว้คู่กับชยาม ชยามหันมามองอันจาลีแล้วฝืนยิ้มให้
.
เพื่อนๆ ลาวันยามาร่วมงาน และเซอร์ไพรส์มากที่เห็นลาวันยาใส่ส่าหรี ลาวันยาพาเพื่อนๆ มาไหว้นานิ เพื่อนของลาวันยาทักทายนานิแบบฝรั่งจ๋า ก่อนจะยื่นมือออกไปให้นานิจับ ลาวันยาตกใจ แต่นานิยกมือไหว้เป็นการทักทาย เพื่อนๆ ลาวันยาจึงไหว้ตาม ลาวันยาพาเพื่อนไปดูรอบๆ บ้าน ชยาม อันจาลี และนานิกำลังเตรียมของขวัญกันอยู่ โอมปราการเดินเข้ามาอันจาลี อันจาลีจึงเตือนเขาไม่ให้ใส่สับปะรดในขนมของชยามเพราะชยามแพ้สับปะรด เสียงกริ่งประตูดังขึ้น อันจาลีดีใจ บอกว่าคงเป็นคูชิ ชยามตกใจ ลุกขึ้นยืนและหันหลังให้ประตู เสียงคูชิกำลังทักทายและเอาของขวัญให้โอมปราการที่หน้าประตู
ชยามโกรธมาก ทำท่าจะเดินหนี อันจาลีบอกว่าอย่าเพิ่งไป เพราะตนอยากจะแนะนำเขากับคูชิ พูดจบอันจาลีก็เรียกคูชิให้มาหา ชยามตกใจจนทำกล่องของขวัญร่วง อันจาลีก้มลงไปเก็บ ชยามรีบเดินไปหลบในครัว คูชิเปิดกล่องขนามหวานแล้วอวยพรดิวาลีกับทุกคน มาโนราม่าทำท่าไม่พอใจและไม่ยอมกินขนมของคูชิ ส่วนอันจาลีขอตัวไปเรียกชยาม
.
ชยามยืนเครียดอยู่ในครัว โอมปราการหันมาเห็น บอกว่าเขาเตรียมขนมให้ชยามไว้ต่างหากแล้ว โอมปราการชี้ให้ดูว่าอันไหนไม่ใส่สับปะรด ชยามยืนชั่งใจ มีขนม 2 จานวางอยู่ข้างหน้า เขาตัดสินใจเอาขนมที่ใส่สับปะรดขึ้นมากินแบบรีบๆ ซักพักชยามก็เริ่มมีอาการแพ้สับปะรด อันจาลีเดินมาเห็นก็หันไปดุโอมปราการ ชยามจามถี่ๆ แล้วเอาทิชชู่มาปิดหน้า อันจาลีรีบเข้าไปประครอง บอกทุกคนว่าชยามไม่สบาย ตนจะพากลับไปพักที่ห้อง คูชิพยามมองหน้าชยาม แต่ชยามยืนแอบอยู่ข้างหลังอันจาลี คูชิจึงเห็นเพียงด้านข้าง แต่ก็รู้สึกคุ้นๆ
.
ลาวันยาพาเพื่อนๆ มาดูที่ทำพิธี เพื่อนลาวันยาเดินเข้ามาโดยไม่ถอดรองเท้า ลาวันยาเห็นก็รีบบอกให้รองเท้าก่อน แล้วลาวันยากำลังอธิบายเพื่อนๆ ถึงพิธีกรรมต่างๆ คูชิกับนานิยืนดูอยู่ห่างๆ ลักษมีเดินเข้ามาหา เพื่อนๆลาวันยากรี๊ดกร๊าดตกใจที่มีแพะอยู่ในบ้าน ลาวันยาพูดกับลักษมีด้วยความเอ็นดูแล้วอุ้มขึ้นมา เพื่อนๆ ลาวันยาถึงกับช็อค ลาวันยาอธิบายเรื่องพิธีบูชาต่อ เพื่อนลาวันยาหัวเราะนานิที่คร่ำครึ หัวโบราณ ลาวันยาดุเพื่อนเสียงดัง บอกให้หยุด นี่ไม่ใช่เรื่องตลก คูชิกับนานิยิ้มออกมาด้วยความดีใจ นานิแสดงความดีใจกับคูชิที่สามารถเปลี่ยนลาวันยาได้ คูชิเข้าไปกอดลาวันยา ลาวันยาบอกคูชิเรื่องส่าหรีที่สลับกัน คูชิไม่สบายใจขึ้นมาทันที บอกว่าจะคืนให้ แต่ลาวันยาบอกไม่เป็นไร
.
คูชิจุดตะเกียงดิยาตกแต่งเป็นรังโกลีเต็มพื้นบ้าน อาร์นาฟเดินลงมาเห็นคูชิถึงกับตกตะลึง เดินเข้าไปหาคูชิเหมือนโดนมนต์สะกด คูชิเงยหน้าขึ้นมาเห็นอาร์นาฟก็ลุกยืนขึ้น ทั้งสองคนสบตากันอยู่นาน อาร์นาฟยิ้มนิดๆ ลาวันยาเดินผ่านมาเห็นรอบๆคูชิเต็มไปด้วยตะเกียงดิยาก็ ถามว่าคู่ชิจะออกมายังไง คูชินึกขึ้นได้ ถลกส่าหรีขึ้นมาจนเห็นข้อเท้า อาร์นาฟเห็นคูชิใส่สร้อยข้อเท้าเพียงข้างเดียว คูชิพยายามออกมา ลาวันยาเตือนให้ระวัง ลาวันยาขอให้อาร์นาฟช่วยคูชิ เพราะตัวเองต้องเดินไปเอาน้ำมัน
อาร์นาฟเดินเข้าไปหาคูชิแล้วยื่นมือให้ อาร์นาฟพาคูชิเดินออกมาโดยที่เขาไม่อาจละสายตาไปจากใบหน้าของคูชิได้แม้แต่วินาทีเดียว แต่แล้วขาของคูชิเกิดสลับกัน ทำให้คูชิเสียหลัก อาร์นาฟช่วยประครองคูชิลุกขึ้นยืน แล้วพาออกมาจากวงล้อมของตะเกียงดิยา ลาวันยาเดินผ่านมาพอดี เห็นคูชิใส่สร้อยข้อเท้าเพียงข้างเดียวจึงถามว่าอีกข้างหายไปไหน อาร์นาฟก้มลงไปมอง คูชิบอกว่าตัวเองทำหายที่ไหนก็ไม่รู้ ลาวันยาถามคูชิว่าแล้วทำไมถึงไม่รับสรอยข้อเท่าที่อันจาลีให้เป็นของขวัญ คูชิบอกว่าอยากใส่เส้นนี้เพราะเป็นของขวัญที่แม่ให้
ทั้งสามคนเดินแยกจากกัน อาร์นาฟกลับมาที่ห้องนอน หยิบสร้อยข้อเท้าของคูชิที่เคยทำร่วงที่ริมสระว่ายน้ำ อันจาลีเดินเข้ามา อาร์นาฟรีบเอาสร้อยใส่ในกระเป๋าเสื้อ อันจาลีบอกอาร์นาฟอย่างตื่นเต้นว่าคุณยายต้องการคุยกับเขา นานิบอกอาร์นาฟให้ตั้งใจฟังเธอพูดให้จบ นานิรู้สึกประทับใจลาวันยาที่ปกป้องตระกูลไรซาด้าจากเพื่อนๆ นานิบอกว่าตนได้เห็นอีกด้านหนึ่งของลาวันยา หากอาร์นาฟต้องการแต่งงานกับลาวันยาตัวเองก็จะไม่ขัดขวาง อาร์นาฟช็อคไปนิดหนึ่ง อันจาลีถามว่าเป็นอะไร อาร์นาฟบอกว่าตนจะไม่แต่งงานกับลาวันยา นานิบอกอาร์นาฟให้ค่อยๆคิด วันหนึ่งอาร์นาฟอาจจะเห็นด้วย อันจาลีกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่อาร์นาฟพูดตัดบทแล้วเดินออกไป
.
คูชิช่วยสวมสร้อยคอให้ลาวันยา ลาวันยาขอบคุณคูชิที่ทำให้นานิยอมรับตน คูชิยิ้มอย่างมีความสุข แต่พอลาวันยาพูดว่าอาร์นาฟจะต้องแต่งงานกับเธอ คูชิหน้าเศร้าทันที ลาวันยาสังเกตุเห็นจึงพูดปลอบใจว่า คราวนี้อาร์นาฟจะต้องยอมรับในตัวคูชิ คนรับใช้เข้ามาถามหาอันจาลี ลาวันยาบอกว่าน่าจะอยู่กับชยาม คูชิบอกลาวันยาให้ออกไปดูแลแขก ส่วนคูชิจะไปเรียกอันจาลี
.
ชยามเดินกระสับกระส่ายอยู่ในห้องนอน พอได้ยินเสียงคูชิเรียกอันจาลีก็ตกใจ กระโดดขึ้นเตียงแล้วเอาผ้าห่มมาคลุม นอนหันหลังให้ประตู คูชิเรียกอันจาลีอยู่หน้าประตูห้องนอน เห็นใครบางคนนอนคลุมโปงอยู่บนเตียง คูชิเรียกอันจาลีตั้งหลายครั้ง ชยามไม่ยอมตอบทำท่าเหมือนไม่สบาย คูชิบอกเขาว่าถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอก อันจาลีเดินมาพอดี บอกว่าชยามคงไม่สบาย คูชิบอกว่ามีแขกกำลังตามหาอันจาลี คูชิกับอันจาลีเดินออกไปจากห้องนอน
.
ลาวันยากับคูชิยืนคุยกัน อาร์นาฟมองคูชิแบบไม่ละสายตา ไม่ว่าคูชิจะเดินไปทางไหน คูชิรู้สึกตัวเบาหวิว พยายามหลบหน้า คูชิเดินไปที่สระว่ายน้ำแล้วบอกโอมปารการว่าเดี๋ยวตนจะดูแลทางนี้เอง โอมปารการเดินเข้าไปในบ้าน อาร์นาฟเดินมาหา แล้วเรียกคูชิ คูชิจะเดินหนีแต่สะดุดขาตัวเองอีกรอบ อาร์นาฟรีบคว้าตัวคูชิไว้ แต่คราวนี้คูชิข้อเท้าเคล็ดจนเดินไม่ได้ อาร์นาฟจึงพาไปนั่งที่เก้าอี้ อาร์นาฟคุกเข่าตรงหน้าคูชิแล้วดึงเท้าคูชิมาวางที่ตักของเขา คูชิจะชักเท้ากลับ อาร์นาฟบอกคูชิว่าอาจจะเจ็บนิดนึง อาร์นาฟค่อยๆนวดเท้าให้คูชิ คูชินิ่วหน้าเพราะรู้สึกเจ็บ อาร์นาฟนวดเท้าคูชิอักครั้งแล้วถามว่าดีขึ้นหรือยัง อาร์นาฟเอาสร้อยข้อเท้ามาจากกระเป๋าเสื้อแล้วใส่ที่ข้อเท้าให้คูชิ
.
อาร์นาฟกับคูชิลุกขึ้นสบตากัน อาร์นาฟหันหลังให้คูชิแล้วกำลังจะเดินออกไป อาร์นาฟหันมามองคูชิอีกครั้ง แล้วห้ามตัวเองไม่ได้ อาร์นาฟเดินมาหาคูชิ คูชิถอยไปเรื่อยๆจนติดผนัง อาร์นาฟเดินเข้ามาจนชิดแล้วใช้มือปัดผมออกจากแล้วจากแก้มของคูชิ คูชิเหมือนถูกตรึง อาร์นาฟค่อยๆโน้มใบหน้าลงมา ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ของอาร์นาฟก็ดังขึ้น อาร์นาฟรู้สึกตัว และช็อคไปนิดหนึ่ง อาร์นาฟถอยหลังออกมา อาร์นาฟมองคูชิอีกครั้ง แล้วเดินจากไป คูชิตกใจมาก สงสัยว่าสร้อยขอเท้าไปอยู่ที่อาร์นาฟได้อย่างไร อาร์นาฟถามตัวเองว่าเขาทำอะไรลงไป คูชิพยายามจะถามอาร์นาฟ ในขณะที่อาร์นาฟก็พยายามเลี่ยงไม่อยากคุยกับคูชิ
.
อาร์นาฟแอบไปยืนหลบมุมอยู่คนเดียวที่สระว่ายน้ำ คูชิเดินเข้าไปหา อาร์นาฟดึงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า ทำเป็นเหมือนกำลังคุยโทรศัพท์ คูชิบอกว่าไม่จำเป็นต้องแกล้งว่าคุยโทรศัพท์เพราะเขาไม่ได้โทร อาร์นาฟเอาโทรศัทพ์ลง บอกให้คูชิออกไป เขาอยากอยู่คนเดียว คูชิถามว่าสร้อยไปอยู่ที่เขาได้อย่างไร ทำไมอาร์นาฟจึงเก็บไว้ตั้งนาน แล้วทำไมอาร์นาฟถึงพยายามจะจูบเธอ คราวนี้อาร์นาฟโกรธมาก และตะโกนใส่หน้าคูชิ บอกให้คูชิออกไป เขาอยากอยู่คนเดียว คูชิบอกว่าตัวเองจะไม่ไหนจนกว่าจะได้คำตอบ
อาร์นาฟกับคูชิต่างมีทิฐิใส่กัน อาร์นาฟเดินเข้าไปในงานแล้วประกาศว่าเขาจะแต่งงานกับลาวันยา ทุกคนดีใจมาก ยกเว้นอาร์นาฟกับคูชิ อาร์นาฟกับลาวันยาก้มลงใช้มือแตะเท้าของนานิ นานิกอดทั้งคนอย่างรักใคร่ อันจาลียิ้มอย่างมีความสุข คูชิมองภาพนั้นแล้วน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว อาร์นาฟมองมาที่คูชิตลอดเวลา คูชิแอบยืนร้องไห้คนเดียวที่ริมสระว่ายน้ำ
